Κυρίες και κύριοι Πρυτάνεις,

κ. Πρόεδρε της 92^ης Συνόδου,

Eκ μέρους της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας του Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π.-Α.Ε.Ι.), σας ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκληση και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες της Συνόδου, οι οποίες διεξάγονται σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας.

Οι τεκτονικές αλλαγές στον ακαδημαϊκό χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης διαμορφώνουν νέα δεδομένα. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο αυτές γίνονται, αλλά και τα αιτήματα στα οποία οι αλλαγές αυτές ανταποκρίνονται, για εμάς, τον κλάδο του ΕΔ.Ι.Π. , προκαλούνται σοβαρές  ασυμμετρίες και ανισότητες σε σχέση με τον κλάδο μας δεδομένου ότι θεσμοθετούνται νέες ομοειδείς κατηγορίες προσωπικού πολλαπλών ταχυτήτων και δικαιωμάτων, αλλά με τα ίδια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα. Η ρύθμιση για τους λέκτορες εφαρμογών όσο  που ενίοτε φαίνεται να είναι και διαφορετική ανά συγχωνευόμενο ίδρυμα- χωρίς όμως να λαμβάνεται πρόνοια για το Ε.ΔΙ.Π, προσωπικό αντίστοιχων προσόντων και καθηκόντων πλέον, δημιουργεί νέα δεδομένα και ζητούμενα.

Η Ομοσπονδία μας θεωρεί ότι ο κλάδος του Ε.ΔΙ.Π πλήττεται σοβαρά από τις αλλαγές αυτές και για τον λόγο αυτό διαμορφώσαμε μια συνολική πρόταση προς συζήτηση τόσο με το Υπουργείο όσο και με τη Σύνοδο.

 Συγκεκριμένα, η Ομοσπονδίας μας εκτιμά ότι:

     Οι συγχωνεύσεις Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι προκάλεσαν ως προς το διδακτικό προσωπικό του Ε.ΔΙ.Π/Ε.Ε.Π ασυμμετρίες και ανισότητες. Η θεσμοθέτηση της βαθμίδας του Λέκτορα Εφαρμογών, στην οποία εντάσσονται οι Καθηγητές Εφαρμογών των Τ.Ε.Ι, αποτελεί ομοειδή αν όχι ταυτόσημη κατηγορία διδακτικού προσωπικού με τα ίδια και στις πλείστες των περιπτώσεων λιγότερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα σε σχέση με το Ε.ΔΙ.Π/Ε.Ε.Π,  αλλά με σημαντικά αναβαθμισμένα θεσμικά και μισθολογικά δικαιώματα και αναγνωρισμένες διδακτικές υποχρεώσεις.

Επιβάλλετε  λοιπόν τα μέλη Ε.Ε.Π. και Ε.ΔΙ.Π. των Α.Ε.Ι. τα οποία πληρούν τις προϋποθέσεις εκλογής στη βαθμίδα του Λέκτορα σύμφωνα με το άρθρο 14 του ν. 1268/1982 (Α΄ 87), όπως αυτό ίσχυε κατά τη δημοσίευση του ν. 4009/2011 (Α΄ 195),να έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την ένταξή τους σε μόνιμη θέση Λέκτορα, μετά από κρίση.

Η αίτηση δύναται να υποβληθεί είτε στο Τμήμα ή τη Σχολή που υπηρετούν είτε σε άλλο Τμήμα ή Σχολή του ίδιου Α.Ε.Ι..Μετά την ένταξη των παραπάνω μελών Ε.Ε.Π. και Ε.ΔΙ.Π. σε μόνιμη θέση Λέκτορα, μπορούν να υποβάλουν αίτηση για εκλογή σε θέση επίκουρου καθηγητή, εντός τριετίας σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι εντός των ίδιων ιδρυμάτων αμέσως με τη συγχώνευση να συμβαίνει το οξύμωρο: προσωπικό με τα ίδια και στις πλείστες των περιπτώσεων ανώτερα προσόντα από κάθε άποψη αφενός να αμείβονται διαφορετικά, στην περίπτωση του ΕΔΙΠ πολύ κατώτερα, αφετέρου να έχουν διαφορετικά δικαιώματα επαγγελματικής εξέλιξης και συμμετοχής στα συλλογικά όργανα αλλά και διαφορετικά κίνητρα προαγωγής της γνώσης εντός του ίδιου Τμήματος μερικές φορές. Πώς είναι δυνατό Λέκτορας Εφαρμογών με Μάστερ από τη μια να εποπτεύει ΕΔ.Ι.Π με διδακτορικό και ικανό ερευνητικό έργο, και από την άλλη ο μεν πρώτος να συμμετέχει αυτοτελώς στα συλλογικά όργανα, ο δε δεύτερος δια εκπροσώπου;

Ήδη όμως παρατηρούνται και κάποιες δυσλειτουργείς όσον αφορά την αντιμετώπιση των ΕΔΙΠ σε κάποια πανεπιστήμια.  Όπως για παράδειγμα ο ορισμός γνωστικού αντικειμένου , η συμμετοχή τους στα φύλλα αξιολόγησης της ΜΟΔΙΠ, η ανάθεση εργαστηρίων  καθώς και η επίβλεψη πτυχιακών εργασιών.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με το μισθολόγιο του κλάδου που εξακολουθεί να υπολείπεται ενός αξιοπρεπούς επιπέδου αντάξιου του λειτουργήματος που επιτελούμε στην ανώτατη εκπαίδευση, επιβάλλουν μια σοβαρή συζήτηση αναφορικά με τον ρόλο που επιφυλάσσει ο νέος ακαδημαϊκός χάρτης της ανώτατης εκπαίδευσης για τον ρόλο και τη θέση του ΕΔΙΠ στο νέο πανεπιστήμιο που διαμορφώνουμε. Θεωρούμε δε ότι η πρότασή μας αποτελεί μια βάση συζήτησης και διεξόδου.